hahaha...ewel...bij mij duurt dat wat langer.
Ben ook een beetje met teveel dingen tegelijkertijd bezig ( denk ik ) ;-)
Maar ...het middenstuk is eindelijk volledig af en ben met de boorden begonnen.
Dan mogen de 2 rijen ruiten eraan...
Om dan terug rondom een boordje aan te zetten.
Dan komt er rondom een rij van driehoeken en ovalen.
Gisteren heb ik daarvoor de stofjes uitgezocht en alles getekend en gesneden...
Tja, zoetjes was ik wel ;-)
Om er eventjes snel het deken bij te nemen...
Want week 10 werd vrijdag gepost bij Tertia en Jolanda...
Zo dat waren deze keer maar 2 rijtjes dus dat was snel gepiept ;-)
Dat word al een flink stuk...
Na 52 weken zal dat een ferme schelle zijn...
Yes, ben benieuwd hoe die van mij er dan zal uitzien.
Vind het echt fijn dat sommigen ( zoals Tertia en Jolanda ) zich zo inzetten om leuke dingen te bedenken voor anderen...
Waarvoor dank,he...
En dan es het dekentje dat ik ondertussen aan het haken ben...
Fijn om mee te nemen als ik onderweg wat wil voor handen hebben en ik de plaats of het licht niet hebt om fijne dingen te doen.Dan haak ik een blokje...;-)
Allemaal kleine blokjes om dan aan elkaar te haken en die een leuk babydekentje maakt...
eentje voor ooit of om als kraamkado weg te geven...
Ik zie wel ...komt wel es van pas...
( kan ook altijd van verschillende restjes gemaakt worden en je haakt het dan zo groot of zo klein als je wil,he...leuk om je restjes te verwerken...)
En met al m'n versterking kom ik nooit handen of pootjes tekort ( zou je denken).
Jaja, dat denk je maar...soezelen...dat is het enige waar ze aan denken...
Een team om te zien ;-)
Normaal ligt Thulientje in het holle tunnelmandje ipv erop en Picognito onder z'n dekentje...
Maar de houtkachel die jullie hier op foto nu niet kunnen zien en waar ze vlak voor zitten geeft zoveel warmte af...
Ze genieten ...de lieverds...
Ook Lord Olliver...( de je-weet-wel kater van Liselotte laat geen gelegenheid voorbij gaan en wil voor de gelegenheid zelfs omgaan met iets dat een hond heet ;-) )
Ja, wat een geluk soms dat ze niet kunnen praten...
Denk dat Thulientje een echt snatergat zou zijn...kwebbelend over hoe haar haartjes moeten liggen en te pas en onpas es vragen om een heerlijk poosje zomaar onder de haardroger te mogen staan...
Dan is ze in trance ...zo erg kan ze daar van genieten...
je ziet ze dan kijken van ..."wat word ik weer mooi? "
Om dan vervolgens te gaan zeuren dat haar maagske weeral knort...en of ze echt niet een tussendoortje mag...
Picognito zou dan 's morgens roepen van mams mag ik bij jou op het schootje?
Ga je bloggen? Kijken of Bep of Juud wat te vertellen hebben?
Of dat er iets gepost is bij Ellie's Quiltplace?
Of leuke dingetjes die je niet over het hoofd mag zien?
En dan mort hij tegen ieder ander vierpotertje als die z'n plaats willen innemen...
Zo van ...eerst ikke want ik ben de oudste en ik ben de kleinste en mijn arme kleine fijne pootjes voelen zo koud aan...
Om dan zich dicht tegen me aan te vleien en dan met een diepe zucht eventjes te vertrekken naar de eeuwige jachtvelden...
Ja, de eeuwige slaapkop...
Lord Olliver ligt dan alles vanuit de verte te bespioneren ...liggend op z'n kattenpaal.
Met z'n elleboogskes geplooid en z'n blik als zijnde haast met een grimas van...wat een gekke bende is dit toch...
Ach lijkt hij dan te denken...ze denken hier allemaal dat ze mens zijn...
Wedden dat ze hier nog niet door hebben dat ik de almachtige heer zelf ben ;-)
Wie zeg je? Ewel god de here nei...
Jajaja...
en ik maar denken dat ze niet kunnen spreken ..wie maak ik hier wat wijs ?
maar zo zie je...
Een hele fijne lieve bende...
Groetjes en fijne maandag nog...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten