De nieuwe collectie ligt weer in de kledingszaken.
Maar wie me kent weet dat ik veel liever m'n centjes hieraan spendeer ;-)
Daar dochterlief nu haar wagentje heeft en wel graag tuft zijn we zaterdag naar Tilburg gereden.
Tja, jullie denken vast...pfff ze schrijft het alsof het naast de deur ligt maar het valt echt reuze mee!
Eerst een hapje bij de Mac Donalds.
Daarna naar het winkeltje van Dorry gereden.
Daar heb ik natuurlijk wat leuke stofjes aangekocht.
Het is m'n bedoeling om nu es af en toe sporadisch es een winkel te bezoeken...
Om de sfeer te proeven van iedere stijl.
De volgende keer ga ik naar de Quiltster... maar zal voor niet onmiddellijk zijn,hoor.
Gisteren dan met dochterlief nog es naar Brugge.Gobelin.
Tuurlijk...Dat blijft m'n stekje hoor.
Daar waren ze begonnen aan een nieuwe lessenreeks...een prachtwerk.
gegeven door Emilienne...
We mochten es binnengaan in de les...iedereen superenthousiast bezig.
Echt een heel schoon werk...uit allerlei technieken.
Dochterlief en ik gaan over een kleine 2 weken van start in de les van Annick met ...
De Burnt van Di Ford...
Ikzelf ga voor de fruitmand als middenstuk...Liselotte zal net als Annick gaan voor de levensboom.
Die vind ik nu net een beetje lijken op het middenstuk van m'n mysteriequilt ( Di Ford) ( gelijkende bloemen) en daardoor denk ik de mand te nemen.
Kan nog veranderen hoor...nog 2 weekskes ,he.
Ik heb er maar es het boek bij gekocht ...kunnen we thuis nog es goed bestuderen het wat en hoe.
Daar staat de levensboom in...het ander boek van Di Ford ( Burnt) had ik al langer aangekocht.
( Zijn dat toch mooie boeken ).
Wat was er ook net binnengekomen?
Deze ...broodnodig voor m'n mysteriequilt.
De herfst editie lag er ook en hij is echt mooi!
Dus mee nemen is de boodschap!
Met natuurlijk nog wat mooie lapjes,he...
Onverbetelijk, ik weet het.
En wat waren we goed bezig?
Amber die werkt in de A.H had gezien dat de suikerboontjes in reclame lagen.
0.89 cent de kilo.
Ze weet dat ik daar fan van ben...
Een koopje doen en de vriezer ondertussen vullen...
Dus bracht ze er een zak mee.
Deze gekuist en geblancheerd en deels opgegeten en deels ingevroren...
Zeg ik tegen manlief...
Zou je voor mij niet nog wat boontjes willen halen...ze zijn zo mooi vers, draadloos en fijn?
Hmmmmmm...zegt hij...voelde zeker al iets aankomen...
Hoeveel?
Ik zeg...euh...een goeie 10 kilo?
Hij rollebold es met z'n ogen maar weet na 23 jaar ook best wel hoe ik nu eenmaal in elkaar zit,he.
Tamelijk snel vertrekt hij zonder veel gemopper.
Ach denk ik...'t is soms veel kweken aan maar toch komt dat allemaal goed,he.
Hahaha...
( vroeger zou hij dit niet gedaan of gedurfd hebben.)
Hij komt dus thuis met dit...
2 kilo reinigen, blancheren, afgieten laten afkoelen, in zakjes... ondertussen een volgende 2 kilo reinigen, blancheren enzv...
Manlief komt kijken...en gaat het zegt hij?
Ik zeg ja,hoor...heb al een kilootje...moet ik helpen vraagt hij?
Ik zeg,neen,hoor.
Het lukt best...
Na nog een tijdje komt hij weer kijken...
Ik zal je helpen zegt hij...
Ach ik zie het al komen...
Na een half uurtje kijkt hij zo droevig...
Je ziet z'n gezicht gewoon hoe langer hoe meer sip kijken...
En ik maar moed inspreken...en zeggen dat hij gerust mag stoppen...
Maar hij blijft mooi verder doorwerken...
Als alles er bijna door zit zeg ik nog es plagerig...
En dat was nu toch leuk en zo erg niet?
Zouden ze er niet nog een 10 tal kilootjes liggen hebben...
Hij kijkt me es onderzoekend aan...er verschijnt een grimas op z'n gezicht maar echt geslaagd is de grap niet.
Maar wat wel geslaagd is? Dit plaatje...
Lang en gelukkig!!!!!!!!!!!!!!!
Leve de boontjes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten